گروه ۳۴

برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

مرا فتاد دل از ره، تو را چه افتادست؟

میان او که خدا آفریده است از هیچ

دقیقه ایست که هیچ آفریده نگشادست

به کام تا نرساند مرا لبش، چون نای

نصیحت همه عالم به گوش من بادست

گدای کوی تو از هشت خلد، مستغنیست

اسیر عشق تو از هر دو عالم آزادست

اگر چه مستی عشقم خراب کرد ولی

اساس هستی من زان خراب، آبادست

دلا منال ز بیداد و جور یار که یار

تو را نصیب همین کرد و این از آن دادست

برو فسانه مخوان و فسون مدم حافظ

کز این فسانه و افسون مرا بسی یادست

برو به کار خود ای واعظ این چه فریاد است

مرا فتاده دل از ره ترا چه افتاده ست

به کام تا نرساند مرا لبش چو نای

نصیحت همه عالم به گوش من باد است

دلا منال ز بیداد و جور یار که یار

ترا نصیب همین کرده است و این داده ست

اگر چه مستی عشقم خراب کرد ولی

اساس هستی ما ز آن خراب آباد است

میان او که خدا آفریده است از هیچ

دقیقه ای ست که هیچ آفریده نگشاده ست

برو فسانه مخوان و فسون مدم بسیار

کزین فسانه و افسون بسی مرا یاد است

گدای کوی تو از هشت خلد مستغنی است

اسیر بند تو از جمله عالم آزاد است

دمم کم ده که دم آتش فروزد

چو چربی بیند آتش، بیش سوزد

بدین دم ترک این سودا نگیرم

رها کن تا درین آتش بمیرم

تنم چون خاک اگر در خاک ریزد

ز کوی دوست گردم برنخیزد

چو گفتار ملک بنشیند مهراب

فرو بارید مژگانش ز مهر آب

به جم گفت این زمان تدبیر باید

که بی تدبیر کاری برنیاید

چو دولت بر تو اکنون گشت لازم

شدن بر درگه قیصر ملازم

نکرده ستی تو خدمت لیک دانی

تو رسم و خوی شاهان نیک دانی

چو قیصر رسم و آیین تو بیند

همانا با تو پیوندی گزیند

به دامادی خود نامت برآرد

مرادت بخشد و کامت برآرد

هنوز اسباب سلطانیت برجاست

اساس البیت جمشیدی مهیاست

سپاه است و درم اسباب شاهی

هنوزت هست زین چندان که خواهی

هنوزت شمع دولت نامدار است

درختت سبز و تیغت آبدار است

هنوزت باد پایانند زینی

هنوزت ماهرویانند چینی

به هر کاری درم در دست باید

که از دست تهی کاری نیاید

ببین کز صحبت خور مهره گل

چه مایه زر و گوهر کرد حاصل

قمر پیکی است آخر زانچه هر ماه

رود در مرکب خورشید هر ماه

چنان کارش فروغ نور گیرد

که از نورش جهان رونق پذیرد

ملک چون قصه از مهراب بنشید

صلاح حال خود حالی در آن دید

از آن کهسار چون ابر بهاران

فرود آمد سرشک از دیده باران

چو ماه آراست برج خویشتن را

منور کرد با آن انجمن را

از آن پس چینیان کردند یکسر

بسیج خدمت درگاه قیصر

زر و یاقوت را ترکیب کردند

چو خورشید افسری ترتیب کردند